Zastosowanie gołej kapilary z topionej krzemionki w CE może czasami być niewygodne ze względu na niepożądane efekty, w tym adsorpcję próbki lub niestabilność EOF.Często można tego uniknąć, pokrywając wewnętrzną powierzchnię kapilary.W pracy przedstawiono i scharakteryzowano dwie nowe powłoki polielektrolitowe (PEC) poli(2-(metakryloiloksy)etylotrimetyloamoniowy jodek) (PMOTAI) i poli(3-metylo-1-(4-winylobenzylo)-imidazoliowy chlorek) (PIL- 1) dla CE.Powleczone kapilary badano stosując serię wodnych buforów o różnym pH, sile jonowej i składzie.Nasze wyniki pokazują, że badane polielektrolity nadają się do stosowania jako półtrwałe (fizycznie adsorbowane) powłoki o stabilności co najmniej pięciu przebiegów, zanim konieczna będzie krótka regeneracja powłoki.Oba PEC wykazywały znacznie zmniejszoną stabilność przy pH 11,0.EOF był wyższy przy użyciu buforów Gooda niż przy użyciu buforu fosforanu sodu przy tym samym pH i sile jonowej.Grubość warstw PEC badanych za pomocą mikrowagi z kryształem kwarcu wynosiła odpowiednio 0,83 i 0,52 nm dla PMOTAI i PIL-1.Hydrofobowość warstw PEC określono poprzez analizę serii homologicznych benzoesanów alkilowych i wyrażono jako stałe rozkładu.Nasz wynik pokazuje, że oba PEC miały porównywalną hydrofobowość, co umożliwiło rozdział związków z log Po/w > 2. Zdolność do rozdzielania leków kationowych wykazano w przypadku β-blokerów, związków często nadużywanych w dopingu.Obie powłoki były również w stanie oddzielić produkty hydrolizy cieczy jonowej octanu 1,5-diazabicyklo[4.3.0]non-5-enu w warunkach silnie kwaśnych, gdzie gołe kapilary topionej krzemionki nie były w stanie oddzielić