Produkty

transporter glutaminianu EAAT2 odpowiada za >90% wychwytu glutaminianu w hipokampie.Chociaż EAAT2 jest głównie wyrażany w astrocytach, około 10% cząsteczek EAAT2 znajduje się w zakończeniach aksonów.Pomimo niższego poziomu ekspresji EAAT2 w terminalach glutaminergicznych, gdy skrawki hipokampa są inkubowane z niskim stężeniem d-asparaginianu (substrat EAAT2), zakończenia aksonu gromadzą d-asparaginian tak szybko, jak astroglej.Oznacza to niewyjaśnione niedopasowanie między dystrybucją białka EAAT2 a aktywnością transportową, w której pośredniczy EAAT2.Jedna z hipotez głosi, że (1) heterowymiana wewnętrznego substratu z zewnętrznym substratem jest znacznie szybsza niż wychwyt netto i (2) terminale faworyzują heterowymianę z powodu wysokiego poziomu wewnętrznego glutaminianu.Jednak obecnie nie wiadomo, czy heterowymiana i wychwyt mają podobne lub różne wskaźniki.Aby rozwiązać ten problem, wykorzystaliśmy odtworzony system do porównania względnych szybkości dwóch procesów u szczurów i myszy.Wychwyt netto był wrażliwy na zmiany potencjału błonowego i był stymulowany przez zewnętrzne przepuszczalne aniony zgodnie z istnieniem przewodnictwa anionów niezwiązanych.Korzystając z tego ostatniego, pokazujemy również, że szybkość heterowymiany zależy również od potencjału błony.Ponadto nasze dane dodatkowo sugerują obecność wycieku sodu w EAAT2.Włączając nowe odkrycia do naszego poprzedniego modelu wychwytu glutaminianu przez EAAT2, przewidujemy, że wrażliwość na napięcie wymiany jest spowodowana zależnym od napięcia trzecim wiązaniem Na (+).Co więcej, zarówno nasze eksperymenty, jak i symulacje sugerują, że względne wskaźniki wychwytu netto i heterowymiany są porównywalne w EAAT2.