Produkty

Kompleksy europu(III) i terbu(III), mianowicie [Eu(dpq)(DMF)2(NO3)3] (1), [Eu(dppz)2(NO3)3] (2), [Tb(dpq )(DMF)2Cl3] (3) i [Tb(dppz)(DMF)2Cl3] (4), gdzie dipirydo[3,2-d:2',3'-f]chinoksalina (dpq w 1 i 3) , dipirydo[3,2-a:2',3'-c]fenazyna (dppz w 2 i 4) i N,N'-dimetyloformamid (DMF) zostały wyizolowane, scharakteryzowane na podstawie ich danych fizykochemicznych, badań luminescencji i ich interakcji z DNA, badane są białko albuminy surowicy i fotoindukowana aktywność rozszczepiania DNA.Rentgenowskie struktury krystaliczne kompleksów 1-4 przedstawiają dyskretne struktury jednojądrzaste oparte na Ln(3+).Eu(3+) w [Eu(dpq)(DMF)2(NO3)3] (1) i [Eu(dppz)2(NO3)3] (2) jako [Eu(dppz)2(NO3)3 ]·dppz (2a) przyjmuje 10-skoordynowaną dwukapeluszową strukturę dwunastościanu z dwukleszczowym N,N-donorowym ligandem dpq, dwoma DMF i trzema anionami NO3(-) w 1 i dwoma dwukleszczowymi N,N-donorowymi ligandami dppz i trzema NO3( -) aniony w 2. Kompleksy 3 i 4 wykazują siedmioskoordynowaną strukturę ośmiościanu z pojedynczym czapeczką, w której Tb(3+) zawiera dwukleszczowe ligandy dpq/dppz, dwa DMF i trzy aniony Cl(-).Kompleksy są z natury wysoce luminescencyjne, co wskazuje na wydajny transfer energii fotowzbudzonej z anteny dpq / dppz do Ln (3+) w celu wygenerowania długotrwałych emisyjnych stanów wzbudzonych dla charakterystycznych przejść f → f.Widma luminescencji czasowo-rozdzielczej kompleksów 1-4 pokazują typowe wąskie pasma emisji przypisane do przejść (5)D0 → (7)F(J) i (5)D4 → (7)F(J) ff Eu(3 odpowiednio jony +) i Tb(3+).Liczbę cząsteczek wody w wewnętrznej kuli (q) określono na podstawie pomiarów czasu życia luminescencji w H2O i D2O, co potwierdziło reakcje wymiany ligandów z wodą w roztworze.Kompleksy wykazują znaczną skłonność do wiązania z CT-DNA, dając stałe wiązania w zakresie 1,0 × 10(4)-6,1 × 10(4) M(-1) w kolejności 2, 4 (dppz) > 1, 3 (dpq).Dane dotyczące wiązania DNA sugerują wiązanie rowków DNA z częściową interkalacją kompleksów.Wszystkie kompleksy wykazują również skłonność do wiązania (K(BSA) ~ 10(5) M(-1)) z białkiem albuminy surowicy bydlęcej (BSA).Intensywność bramkowanych czasowo pasm widmowych luminescencji znacznie wzrasta wraz ze wzrostem stężenia DNA w wodnym ośrodku buforowym z powodu wypierania związanej wody po interakcji z DNA, zmniejszając w ten sposób wygaszanie bezpromienne przez oscylator OH.Kompleksy 1-4 skutecznie rozszczepiają superskręcony (SC) ds-DNA do jego naciętej kolistej (NC) formy pod wpływem światła UV-A o długości fali 365 nm poprzez tworzenie tlenu singletowego ((1)O2) i rodników hydroksylowych (HO˙) jako reaktywne formy tlenu w stężeniach mikromolowych w warunkach fizjologicznych.