Dichlorowodorek N, N, N', N'-tetrametylo-p-fenylenodiaminy 98% Biały / białawy / szary proszek CAS: 637-01-4
Numer katalogu | XD90267 |
Nazwa produktu | Dichlorowodorek N,N,N',N'-tetrametylo-p-fenylenodiaminy |
CAS | 637-01-4 |
Formuła molekularna | C10H18Cl2N2 |
Waga molekularna | 237.16932 |
Szczegóły przechowywania | 2 do 8°C |
Zharmonizowany kod taryfowy | 29215190 |
Specyfikacja produktu
Temperatura topnienia | 220-230 stopni C |
Analiza | >98% |
Wygląd | Biały/biały/szary proszek |
Biomineralizacja to proces, w którym żywe organizmy wytwarzają minerały.Pozakomórkowa produkcja tych biominerałów przez drobnoustroje ma potencjał do różnych zastosowań bioinżynieryjnych.Na przykład naprawa pęknięć i poprawa trwałości betonu to ważny cel dla inżynierów, a drobnoustroje produkujące biominerały mogą być użytecznym narzędziem do osiągnięcia tego celu.Tutaj przedstawiamy izolację, charakterystykę biochemiczną i identyfikację molekularną Pseudomonas azotoformans, drobnoustroju wytwarzającego kalcyt, który potencjalnie może być wykorzystany do naprawy pęknięć w konstrukcjach betonowych.Początkowo z gleby i cementów wyizolowano 38 izolatów bakteryjnych.W pierwszym teście izolaty przesiano za pomocą testu ureazy, a następnie przeprowadzono testy biochemiczne pod kątem szybkości hydrolizy mocznika, produkcji kalcytu i nierozpuszczalności kalcytu.Amplifikacja molekularna i sekwencjonowanie fragmentu 16S rRNA wybranych izolatów pozwoliło zidentyfikować P. azotoformans jako dobrego kandydata do przygotowania betonu biotechnologicznego.Gatunek ten wyizolowano z gleby, a wyniki badań wskazują, że spośród badanych izolatów charakteryzował się on największą szybkością hydrolizy mocznika, wytwarzał najwięcej kalcytu, który ponadto był najbardziej przyczepny i nierozpuszczalny.Gatunek ten jest zatem interesujący jako środek o potencjalnej zdolności do naprawy pęknięć w betonie.