Kwas polistyrenosulfonowy CAS:28210-41-5
Numer katalogu | XD90753 |
Nazwa produktu | Kwas polistyrenosulfonowy |
CAS | 28210-41-5 |
Formuła molekularna | C8H8O3S |
Waga molekularna | 184.212 |
Szczegóły przechowywania | Otoczenia |
Specyfikacja produktu
Wygląd | Czysta ciecz |
Analiza | 99% |
Hiperkaliemia podczas hamowania układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAAS-I) może uniemożliwić optymalne dawkowanie.Opcje leczenia obejmują żywice wiążące potas z polistyrenosulfonianu sodu, ale istnieją obawy dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności, w tym związanej martwicy okrężnicy (CN).Badano środki alternatywne, ale nie oszacowano użyteczności kosztów. Przeprowadziliśmy analizę użyteczności kosztów u pacjentów ambulatoryjnych w wieku ≥ 18 lat, otrzymujących przewlekły RAAS-I, z hiperkaliemią lub przewlekłą chorobą nerek w wywiadzie, którym przepisano polistyrenosulfonian sodu lub teoretyczna żywica wiążąca „lek X” do przewlekłej hiperkaliemii.Dane uzyskano z istniejącej literatury.Zastosowaliśmy analityczny model decyzyjny z probabilistycznymi analizami wrażliwości Monte Carlo, z perspektywy płatnika opieki zdrowotnej i 12-miesięcznego horyzontu czasowego.Koszty mierzono w dolarach amerykańskich.Skuteczność mierzono w latach życia skorygowanych o jakość (QALY) i przyrostowych wskaźnikach efektywności kosztowej (ICER). Lek X może kosztować nie więcej niż 10,77 USD za dawkę dzienną, aby był opłacalny, przy gotowości do zapłaty ( WTP) próg 50 000 USD/QALY.Przy cenie 40,00 USD za dawkę dzienną lek X osiągnął przyrostowy współczynnik efektywności kosztowej w wysokości 26 088 369,00 USD na uzyskaną QALY.Jednokierunkowa analiza wrażliwości wykazała, że polistyrenosulfonian sodu jest opłacalną opcją dla częstości występowania CN ≤ 19,9%.Ograniczenia obejmują niepełne informacje na temat wyników leczenia ambulatoryjnego i brak danych bezpośrednio porównujących polistyrenosulfonian sodu z potencjalnymi alternatywami. Alternatywy mogą nie być opłacalne, chyba że ich cena jest podobna do polistyrenosulfonianu sodu.Analiza ta może kierować decyzjami dotyczącymi przyjęcia alternatywnych środków do kontroli przewlekłej hiperkaliemii i sugeruje, że polistyrenosulfonian sodu powinien być stosowany jako aktywna kontrola w badaniach klinicznych tych środków.