Produkty

Wcześniej napotkaliśmy procesy regulacyjne, w których dihydrotestosteron (DHT) wywierał hamujący wpływ na represję genu białka związanego z parathormonem (PTHrP) poprzez receptor estrogenowy (ER)α, ale nie receptor androgenowy (AR), w komórkach raka piersi MCF-7 .Tutaj zbadaliśmy, czy taka nieprawidłowa interakcja ligand-receptor jądrowy (NR) występuje w komórkach LNCaP raka prostaty.Po pierwsze, potwierdziliśmy, że komórki LNCaP wyrażały duże ilości AR przy znikomych poziomach receptora ERα / β lub progesteronu.Zarówno supresję PTHrP, jak i aktywację genów antygenów swoistych dla prostaty obserwowano po samodzielnym podaniu 17β-estradiolu (E2), DHT lub R5020.Zgodnie z poglądem, że LNCaP AR stracił swoją specyficzność wobec ligandu z powodu mutacji (Thr-Ala877), eksperymenty z siRNA ukierunkowanym na odpowiedni NR ujawniły, że AR zmonopolizował rolę mediatora wspólnej regulacji zależnej od hormonów, która była niezmiennie związana z translokacją jądrową tego mutanta AR.Analiza mikromacierzy regulacji genów przez DHT, E2 lub R5020 ujawniła, że ​​ponad połowa genów poniżej AR (Thr-Ala877) zachodziła na siebie w komórkach LNCaP.Co szczególnie interesujące, zdaliśmy sobie sprawę, że AR (typ dziki [wt]) i AR (Thr-Ala877) były równie odpowiedzialne za interakcje E2-AR.Eksperymenty z mikroskopią fluorescencyjną wykazały, że zarówno EGFP-AR (wt), jak i EGFP-AR (Thr-Ala877) były zlokalizowane wyłącznie w jądrze po traktowaniu E2 lub DHT.Ponadto testy reporterowe ujawniły, że niektóre inne komórki rakowe wykazywały nieprawidłową sygnalizację E2-AR (wt) podobną do tej w komórkach LNCaP.Postulujemy tutaj obecność splątanych interakcji między wt AR i E2 w niektórych wrażliwych na hormony komórkach nowotworowych.