6-chloropuryna CAS: 87-42-3 Jasnożółty proszek
| Numer katalogu | XD90547 |
| Nazwa produktu | 6-chloropuryna |
| CAS | 87-42-3 |
| Formuła molekularna | C5H3ClN4 |
| Waga molekularna | 154.557 |
| Szczegóły przechowywania | 2 do 8°C |
| Zharmonizowany kod taryfowy | 2933990090 |
Specyfikacja produktu
| Wygląd | Jasnożółty proszek |
| Analiza | 99% |
Niedawno donieśliśmy, że nukleotyd pirenowy jest preferencyjnie wstawiany naprzeciwko miejsca bezzasadowego, 3'-T dimeru tyminy i większości nieuszkodzonych zasad przez drożdżową polimerazę DNA eta (pol eta).Ponieważ piren jest cząsteczką niepolarną bez zdolności wiązania H, niezwykle wysoką wydajność insercji dPMP przypisuje się jego doskonałej zdolności do układania zasad w stosy i podkreśla znaczenie układania zasad w selekcji nukleotydów przez poleta.Aby zbadać rolę wiązania H i geometrii par zasad w wyborze nukleotydów przez poleta, określiliśmy wydajność insercji nukleotydów zmodyfikowanych zasadą 2,6-diaminopuryny, 2-aminopuryny, 6-chloropuryny i inozyny, które wykonać różną liczbę wiązań wodorowych z podstawą szablonu w zależności od geometrii pary zasad.Wydaje się, że parowanie zasad Watsona-Cricka odgrywa ważną rolę w wyborze analogów nukleotydów do wstawienia naprzeciwko C i T, o czym świadczy spadek względnej wydajności insercji wraz ze spadkiem liczby wiązań H Watsona-Cricka i wzrostem liczba interakcji dawca-dawca i akceptor-akceptor.Selektywność wstawiania nukleotydów jest większa w kierunku przeciwnym do 5'-T niż do 3'-T dimeru tyminy, zgodnie z wcześniejszymi pracami sugerującymi, że 5'-T jest trzymany sztywniej niż 3'-T.Co więcej, wstawienie A naprzeciwko obu T dimeru wydaje się być pośredniczone przez parowanie zasad Watsona-Cricka, a nie przez parowanie zasad Hoogsteena w oparciu o prawie identyczne wydajności wstawiania A i 7-deaza-A, z których ten ostatni nie ma H- zdolność łączenia w N7.Względne wydajności wstawiania nukleotydów, które mogą tworzyć pary zasad Watsona-Cricka, są podobne do tych dla fragmentu Klenowa, podczas gdy fragment Klenowa silniej rozróżnia niedopasowania, zgodnie z jego większą selektywnością kształtu.Wyniki te podkreślają znaczenie wiązania H i geometrii par zasad Watsona-Cricka w wyborze nukleotydów zarówno przez poleta, jak i fragment Klenow, oraz mniejszą rolę wyboru kształtu w wstawianiu przez poleta ze względu na jego bardziej otwarty i mniej ograniczona strona aktywna.
