L-histydyna, chlorowodorek Cas: 645-35-2 Biały proszek
Numer katalogu | XD90300 |
Nazwa produktu | L-histydyna, chlorowodorek |
CAS | 645-35-2 |
Formuła molekularna | C6H9N3O2.HCl |
Waga molekularna | 191.6155 |
Szczegóły przechowywania | Otoczenia |
Zharmonizowany kod taryfowy | 29332990 |
Specyfikacja produktu
Analiza | 99% |
Wygląd | Biały proszek/kryształ/igła |
Celem pracy była charakterystyka genetyczna i ocena bezpieczeństwa 129 izolatów Enterococcus uzyskanych z wina poddanego fermentacji jabłkowo-mlekowej.Charakterystyka genetyczna za pomocą losowo amplifikowanego polimorficznego DNA-PCR wykazała 23 genotypy.25 izolatów reprezentatywnych dla wszystkich genotypów zidentyfikowano jako Enterococcus faecium za pomocą PCR specyficznego dla gatunku i przetestowano pod kątem oporności na antybiotyki, obecności genów wirulencji i zdolności aminobiogennej, zarówno w podłożu dekarboksylazowym, jak iw winie.Zdolności aminobiogenne w winie analizowano w obecności (test 1) i nieobecności (test 2) Oenococcus oeni CECT 7621. Oporność na tetracyklinę, kotrimoksazol, wankomycynę i teikoplaninę wykazywało 96% szczepów, ale żaden z nich nie był nosicielem oznaczanej geny wirulencji.Wszystkie szczepy zawierały gen dekarboksylazy tyrozynowej (tdc), podczas gdy 44% było dodatnich pod względem obecności tyraminy w podłożu z dekarboksylazą.Tylko pięć z 25 szczepów przeżyło w winie po siedmiu dniach inkubacji, a gdy stężenia amin biogennych w winach oznaczano metodą HPLC, tylko te wina, w których występowało pięć szczepów, które przeżyły, zawierały aminy biogenne.Histaminę, putrescynę i kadawerynę wykryto w winach z obu testów, chociaż stężenia były wyższe w teście 2. Tyraminę i fenyloetyloaminę wykryto tylko przy nieobecności O. oeni.Badania te przyczyniają się do poznania aspektów bezpieczeństwa enterokoków związanych z winiarstwem.