Biosyntezę proteoglikanów i glikozoaminoglikanów w obecności p-nitrofenylo-ksylozydu badano przy użyciu systemu pierwotnej hodowli komórek warstwy ziarnistej jajnika szczura.Dodanie p-nitrofenylo-ksylozydu do pożywki do hodowli komórkowej spowodowało około 700% wzrost wbudowania [35S] siarczanu (ED50 przy 0,03 mM) do makrocząsteczek, które obejmowały wolne łańcuchy siarczanu chondroityny inicjowane na ksylozydzie i natywnych proteoglikanach.Wolne łańcuchy siarczanu chondroityny zainicjowane na ksylozydzie były prawie wyłącznie wydzielane do pożywki.Wielkość cząsteczkowa łańcuchów siarczanu chondroityny zmniejszyła się z 40 000 do 21 000 wraz ze wzrostem całkowitego włączenia [35S] siarczanu, co sugeruje, że zwiększona synteza siarczanu chondroityny zaburzyła normalny mechanizm zakończenia łańcucha glikozaminoglikanu.Biosynteza proteoglikanów siarczanu heparanu została zmniejszona o około 50%, prawdopodobnie z powodu konkurencji na poziomie prekursorów cukru UDP.Wbudowywanie [35S]siarczanu zostało zatrzymane przez dodanie cykloheksymidu z początkowym okresem półtrwania wynoszącym około 2 godziny w obecności ksylozydu, podczas gdy ten pod nieobecność ksylozydu wynosił około 20 minut.Różnica prawdopodobnie odzwierciedla szybkość obrotu zdolności syntezy glikozaminoglikanów jako całości.Szybkość obrotu zdolności syntezy glikozaminoglikanów obserwowana w komórkach ziarnistych jajnika była znacznie mniejsza niż obserwowana w chondrocytach, co odzwierciedla względną dominację aktywności biosyntezy proteoglikanów w całkowitej aktywności metabolicznej komórek.
