Produkty

Doniesiono, że mezenchymalne komórki macierzyste (MSC) są atrakcyjnym źródłem do generowania przeszczepialnych zastępczych komórek β.Linia mysich zarodkowych mezenchymalnych komórek progenitorowych C3H10T1/2 została uznana za model dla MSC ze względu na jej potencjał różnicowania w wielu liniach.Celem tego badania było zbadanie, czy komórki C3H/10T1/2 mają potencjał do różnicowania się w komórki produkujące insulinę (IPC).Tutaj zbadaliśmy i porównaliśmy różnicowanie in vitro szczurzych MSC i komórek C3H10T1 / 2 w IPC.Po tym, jak komórki przeszły różnicowanie IPC, ekspresję markerów różnicowania wykrywano za pomocą immunocytochemii, reakcji łańcuchowej polimerazy z odwrotną transkrypcją (RT-PCR), ilościowego RT-PCR w czasie rzeczywistym (qRT-PCR) i Western blotting.Wydzielanie insuliny oceniano za pomocą testu immunoenzymatycznego (ELISA).Ponadto te zróżnicowane komórki przeszczepiono myszom z cukrzycą indukowaną streptozotocyną i przetestowano ich funkcje biologiczne in vivo.W tym badaniu opisano dwuetapową metodę generowania IPC z komórek C3H10T1 / 2.W określonych warunkach indukcji przez 7-8 dni komórki C3H10T1/2 tworzyły trójwymiarowe ciała sferoidalne (SB) i wydzielały insulinę, podczas gdy wytwarzanie IPC pochodzących ze szczurzych MSC wymagało długiego czasu (ponad 2 tygodnie).Co więcej, te IPC pochodzące z komórek C3H10T1/2 wstrzyknięto myszom z cukrzycą i poprawiały one poziom glukozy podstawowej, masę ciała i wykazywały normalny test tolerancji glukozy.Niniejsze badanie dostarczyło prostego i wiernego modelu in vitro do dalszego badania mechanizmu leżącego u podstaw różnicowania IPC MSC i komórkowej terapii zastępczej w cukrzycy.