Produkty

Chronologiczne starzenie się komórek drożdży jest powszechnie stosowane jako model starzenia się ludzkich komórek postmitotycznych.Drożdże Saccharomyces cerevisiae hodowane na glukozie w obecności siarczanu amonu są wykorzystywane głównie w badaniach starzenia drożdży.Przeanalizowaliśmy chronologiczne starzenie się drożdży Hansenula polymorpha hodowanych w warunkach, które wymagają pierwotnego metabolizmu peroksysomów do wzrostu. Chronologiczna długość życia H. polymorpha jest znacznie zwiększona, gdy komórki hoduje się na metanolu lub etanolu, metabolizowanym przez enzymy peroksysomów, w porównaniu ze wzrostem na glukozie który nie wymaga peroksysomów.Krótki czas życia H. polymorpha na glukozie wynika głównie z zakwaszenia pożywki, podczas gdy RFT najprawdopodobniej nie odgrywają istotnej roli.Hodowla komórek na metanolu/metyloaminie zamiast metanolu/siarczanie amonu spowodowała dalsze wydłużenie życia.Nie było to związane z zakwaszeniem pożywki.Pokazujemy, że utlenianie metyloaminy przez peroksysomalną oksydazę aminową w warunkach głodu węgla jest odpowiedzialne za wydłużenie życia.Produkt utleniania metyloaminy, formaldehyd, jest dalej utleniany, co prowadzi do wytwarzania NADH, co przyczynia się do zwiększonego wytwarzania ATP i zmniejszenia poziomów RFT w fazie stacjonarnej. Wnioskujemy, że pierwotny metabolizm peroksysomów poprawia chronologiczną długość życia H. polymorpha.Ponadto możliwość generowania NADH w warunkach niedoboru węgla przez źródło azotu organicznego sprzyja dalszemu wydłużaniu życia komórki.W związku z tym interpretacja analiz CLS w drożdżach powinna uwzględniać możliwy wpływ na stan energetyczny komórki.