PVP-K30 Cas: 9003-39-8 Biały do żółtawobiałego proszek
Numer katalogu | XD90232 |
Nazwa produktu | PVP-K30 |
CAS | 9003-39-8 |
Formuła molekularna | C8H15NO |
Waga molekularna | 141.2108 |
Szczegóły przechowywania | Otoczenia |
Zharmonizowany kod taryfowy | 39059990 |
Specyfikacja produktu
Woda | <5% |
Metale ciężkie | <10 ppm |
pH | 3 - 7 |
Pozostałości po zapłonie | <0,1% |
aldehydy | 0,05% maks |
Azot | 11,5 - 12,8% |
Wygląd | Biały do żółtawobiałego proszek |
Wartość K | 27 - 32.4 |
Hydrazyna | 1,0% maks |
Analiza | 99% |
Zbadaliśmy stabilność fizyczną amorficznych dyspersji kurkuminy i rolę interakcji międzycząsteczkowych kurkumina-polimer w opóźnianiu krystalizacji.Kurkumina jest interesującym związkiem modelowym, ponieważ tworzy zarówno wewnątrz-, jak i międzycząsteczkowe wiązania wodorowe w krysztale.Zbadano strukturalnie zróżnicowany zestaw amorficznych polimerów dyspersyjnych;poli(winylopirolidon), Eudragit E100, octanomaślan karboksymetylocelulozy, hydroksypropylometyloceluloza (HPMC) i bursztynian octanu HPMC.Wykorzystano spektroskopię w średniej podczerwieni, aby określić i określić ilościowo zakres interakcji kurkuminy z polimerem.Stabilność fizyczną w różnych warunkach środowiskowych monitorowano za pomocą proszkowej dyfrakcji rentgenowskiej.Stabilność chemiczną kurkuminy monitorowano za pomocą spektroskopii UV-Vis.Wyodrębnienie stabilnej bezpostaciowej kurkuminy było trudne przy braku polimerów.Polimery okazały się skutecznymi inhibitorami krystalizacji kurkuminy, umożliwiającymi wytwarzanie amorficznych stałych dyspersji;jednak polimery wykazywały bardzo różne zdolności do hamowania krystalizacji podczas długotrwałego przechowywania.Wewnątrzcząsteczkowe wiązania wodorowe kurkuminy zmniejszyły zakres jej wiązań wodorowych z polimerami;stąd większość polimerów nie była wysoce skutecznymi inhibitorami krystalizacji.Ogólnie rzecz biorąc, polimery okazały się inhibitorami krystalizacji, ale hamowanie było ograniczone ze względu na wewnątrzcząsteczkowe wiązania wodorowe w kurkuminie, co prowadzi do zmniejszenia zdolności polimerów do interakcji na poziomie molekularnym.