Produkty

Monogalaktopiranozydy fluoresceiny i estru metylowego fluoresceiny: synteza, hydroliza enzymatyczna przez biotnylowaną β-galaktozydazę i wyznaczanie translacyjnego współczynnika dyfuzji

Monoglikozydy fluoresceiny (d-galaktopiranozyd (FMG) i d-glukopiranozyd) oraz ich estry metylowe (MFMG) zostały przygotowane z acetobromoglukozy/galaktozy i estru metylowego fluoresceiny z dobrą wydajnością.Przeprowadzono eksperymenty hydrolizy enzymatycznej (przy użyciu biotynylowanej β-galaktozydazy) pochodnych galakto i obliczono parametry kinetyczne.Podczas hydrolizy zaobserwowano 15–20-krotny wzrost intensywności fluorescencji.Zaobserwowano liniowy wzrost fluorescencji w krótkim czasie i niskim stężeniu substratu, co czyni te związki użytecznymi i czułymi sondami dla galaktozydaz.Wielkość wartości stałej Michaelisa-Mentena (Km) dla MFMG jest wyższa niż dla FMG, co sugeruje możliwą zmianę konformacyjną substratu fluorogennego.Wartość Km dla biotynylowanej β-Gal z FMG jest niższa niż dla enzymu natywnego.Ta obserwacja wskazuje na wyższe powinowactwo substratowe enzymu biotynylowanego w porównaniu z enzymem natywnym.Zmierzono translacyjne współczynniki dyfuzji, zarówno dla substratów fluorogenicznych, jak i dla obu produktów, stosując spektroskopię korelacji fluorescencji.Zmierzone współczynniki dyfuzji translacyjnej dla substratów fluorogenicznych i produktów hydrolizy enzymatycznej są podobne i mieszczą się w zakresie 3,5–4,5 × 10−10 m2 s−1.Zatem wzmocnienie lub opóźnienie kinetyki enzymatycznej z powodu różnicy ruchliwości translacyjnej substratu i produktu nie jest tak oczywiste.